Gölge

Bırak,

O tek mum yanık kalsın baş ucunda

Gölgen varsa,

Yalnız sayılmazsın hayatta...

-Zasta-

Sol'dum

Alfredo;
Bana; 'sol' yanımda, bir yürekten fazlasını taşımayı sen öğrettin.
Bakmanın değil, görebilmenin bir duyu olduğunu...
Ve sen ezberlettin bana, uzak dağların türküsünü.
Alfredo; yumruğunu sıkarak ve vurarak masanın üstüne, güneşli cümleler kurardın bu ülkeye...
O uzun saçlarında dev'rim rüzgarları, keskin bakışlarında gecikmeli bir zafer...
Alfredo; sen davanda yenildiğin günden beri,
Alfredo; sen geceleri uyku nedir bilmeden savaştığın bu toprakların altına girdiğin günden beri...
Güneş doğudan hiç doğmadı ama batı hep sıcaktı.
Analamadım Alfredo!
Sen konuşmayacaksan, ben konuşmayacaksam kim konuşacaktı?
Artık savaşmaya gücüm kalmadı Alfredo.
Başka diyarların adamı...
Ben de diğerleri gibiyim.
Susmak da bir erdemdir diyip, kendimi mühürledim.
Bir sürü maske biriktirdim, hepsi birbirinden şık bir görsen...
Ama hiç biri, benim için çizdiğin mutlu yüzlere benzemiyor...
Hiç biri yüreğime yakışmıyor
Yüzüme küçük geliyor ama taşıyorum yinede
Çünkü Alfredo;
Buralarda kimse çıplak gezemiyor...
Beni affet ve gittiğin yerde bahset!
Onun suçu değil de!
Onun suçu değil!

-Zasta-

Neden-Sonuç

Hep biraz karmaşık geliyor mantığıma
Aşk ile ayrılık arasındaki neden-sonuç...
Bulamıyorum!
Neden hep son? Neden hep uç?

-Zasta-

Şeker de sanmış ilacı...

Bizler;

Kıvrım kıvrım kıvranıp tahtalı köyü boylamanın,

Anlık bir yanılgı olduğunu ilkokul sıralarında öğrenmiş çocuklarız...

Öyle her ilacı şeker sanıp yutmayız!

-Zasta-