Mesafe

Göz ile pencere arasındaki o soğuk mesafede, hep biraz ıslak düşlerim seni bu saatlerde... Karanlık olduğundan kanayan yanlarımı ben bile görmem çoğu zaman, kalbim çok acıdığında anlarım sadece...
İçimde bir yer; çözemiyorum tam olarak. Ne zaman bulmaya çalışsam el yordamıyla, kana bulanır parmaklarım ve anlarım; kadınlar yalnızca bir kez kanamaz ayda! Her zaman ölmeye müsaittir iç kanamadan... Ki zaten hep vaktinden önce ayrılır bedeni ruhundan... Ne zaman tutunmak istese düş'lerine, tırnakları kanar, yırtar en acıtan yerinden kalbini...
Göz ile pencere, el ile telefon, ayak ile kapı... Uzullarımın uzanamadığı her obje her nesne... Şu aradaki mesafe... Hani içimdeki kadın kanıyor ya durmadan;
Ölçemediğimden...
Bedenimle dünya arasındaki mesafeyi ölçemediğimden...
Bedenimle 'sen' arasındaki mesafeyi ölçemediğimden...

..
Ve göz ile pencere arasındaki o soğuk mesafede, ıslak bir gecede seni düşlerken buluyorum kendimi. Ve ardından kaybediyorum yüreğimi...
Ben kimim?
Neredeyim?
...
...

-Zasta-