Kapat Gözlerini

Toprakları kanla sulanan bir coğrafyanın ortasındayım şimdi. Ruhum sıkışıyor tankların arasında, gözlerim ağlak bir mayın, dokunursan isyan edebilirim Tanrım. İsyan edebilirim, çünkü; burada insanlar ölüyor, insanlar azrailsiz ölüyor Tanrım!
Onüç yaşında bir kız çocuğu; rahmindeki ceninden bihaber, oyuncaklarını batırıyor kanlı suların dalgasında..
Kadın, kocasını öldüren yangının dumanını hapsediyor ciğerlerine, kadın; kocasının katiliyle yaşıyor!
Sen bak! Ben bakamıyorum kullarına, çünkü; hesap soracaksın cehennemde, hiçbirşey yapamadan bakan gözlerime..
O zaman isyan edebilirim Tanrım. İsyan edebilirim, çünkü; bizler doğar, büyür ve ölürüz. Bir mucize yaratıp, yarıp denizleri ikiye kurtaramayız insanlığı, Musa değiliz! Kötü bir savaş ganimeti(!) ana rahmindeki bebekler, bizler Meryem de değiliz! Ve elimizden birşey gelmeyen kötülüklere şahidiz...

Şimdi, kalbimin orta yerinde parça tesirli bir bomba, boşverip dünyanın mükafatını, cezasını görmeye gidiyorum...

Bana kızma Tanrım; kendimden başka bir canlıyı öldürmüyorum!!

-Zasta-